Plaag : bladluis
De bladluis (groene, zwarte,... ) voedt zich met plantensappen en scheiden een kleverige stof af (honingdauw). Dit maakt de bladeren van de plant kleverig en kan schimmelvorming (roetdauw) veroorzaken. Luizen kunnen bovendien virussen overdragen zodat de planten verzieken en verwelken. Bladluizen hebben een zéér korte voorplantingscyclus waardoor ze zich op zeer korte tijd tot een ware plaag kunnen ontwikkelen. Daarom is het van belang een bladluishaard tijdig te bestrijden.


Bestrijding: lieveheersbeestje
Adalia bipunctata is een inheems lieveheersbeestje. De larven zijn bijzonder vraatzuchtig en kunnen gebruikt worden bij overlast van diverse bladluissoorten. Adalia kan gebruikt worden in combinatie met andere natuurlijke vijanden en is ongevaarlijk voor de mens en de natuur.

Een enkele Adalia larve eet zo'n 100 bladluizen per dag. Wanneer het voedselaanbod groot genoeg is, plant Adalia zich voort en kan ze overwinteren op de locatie waar ze is uitgezet.

Na ongeveer 20 dagen de larve zich verpoppen tot lieveheersbeestje. Dit duurt ongeveer 8 dagen waarin ze niets eten. Nadien zal ook het lieveheersbeestje zich voeden met bladluizen.

In de strijd tegen bladluizen is het belangrijk om mieren zo veel mogelijk uit te schakelen. De mieren beschermen de bladluizen omdat ze graag de suikersubstantie die de luizen uitscheiden eten.

Gebruik: 10 larven per m², 50 larven voor een kleine boom of struik, 20 larven per lopende meter haag.